Hoe dan?

Ik wilde van alles delen maar deelde niets. 

 

‘Ik moet nu echt wat gaan posten, het is al te lang geleden’ dacht ik laatst voor de zoveelste keer. Ik wilde van alles schrijven maar niets voelde kloppend. Voorheen had ik er wat uitgeperst, want dan had ik gedaan wat ik moest doen: zichtbaar zijn. Toch deed ik het niet. 

En vandaag, ineens weet ik heel duidelijk wat ik wil delen.

Heel eerlijk, ik vind het best spannend, maar ik doe het toch. Want ik weet uit ervaring: buiten mijn comfortzone zit mijn groei. De kans is groot dat je herkent wat ik nu meemaak en ik vind het fijn als je weet dat je hier niet alleen in bent.  

Ken je het gevoel dat je iets hebt te veranderen maar helemaal stagneert omdat je niet weet hoe?

Misschien ben je ondernemer en herken je dit als het zakelijk niet (meer) stroomt. Of misschien ben je in loondienst en voelt je baan niet meer goed. Misschien is je relatie niet wat je wilt dat het is, het kan van alles zijn.

Ik weet altijd goed wat ik wil en ga recht op mijn doel af. 

 

Maar nu even niet en ik kan je vertellen, dit voelt op z’n zachts gezegd nogal oncomfortabel. Het voelt alsof ik de controle kwijt ben. Het is niet voor het eerst dat ik dit voel. Ik heb dit vaker gehad. 

Vorig jaar nog voordat ik mijn baan op heb gezegd zonder iets nieuws te hebben. Maanden lang wist ik dat ik wilde stoppen maar had geen idee wat dan wel en hoe ik daar zou komen.

Dus ik deed niets.

Nou eigenlijk wel, ik irriteerde me de hele dag aan mijn collega’s, aan de nutteloze overleggen… Ik voelde me rot en alle energie was uit me gezogen. Was knorrig naar Bart en de kids. Een schaduw van mezelf voelde ik me. Mijn hoofd bleef maar malen, alle opties afgaande, maar niets leek te voldoen en ik voelde me uitgeput.

Ik was mezelf kwijt.

 

Bah, waar was die sterke krachtige vrouw die weet wat ze wilt? Het stil blijven staan omdat ik niet wist hoe, het voelde verschrikkelijk. Gelukkig gunde ik het mezelf uiteindelijk hulp in te schakelen en durfde ik daardoor weer te gaan bewegen.

Kleine stapjes zette ik door te focussen op de juiste dingen. Waarbij ik het ‘hoe’ los liet. Zo is NewMom uiteindelijk geboren! Nu, 1,5 jaar later zit ik op een andere manier weer in zo’n ‘heerlijke’ fase ;-).

Dit keer gaat het over de inhoud van NewMom: ik heb dingen te veranderen, maar ik weet nog niet hoe. Ik voel dat ik meer mensen kan en wil helpen dan de focus op ambitieuze vrouwen met een jong gezin. Maar wie dan? Iedereen is te vaag en te breed. Het moet wel concreet zijn, maar ik wil ook niemand uitsluiten.. Ooonee, wat moet ik doen?

Heel even stapte ik weer ik de valkuil.

 

De ‘hoe’ valkuil. Je raad het al: ik stagneerde. Ik weet  namelijk de antwoorden niet. Ook weet ik dat de antwoorden wel gaan komen. Als ik ga doen. Ga ervaren. Mezelf toestaan dat de ‘hoe’ vraag nu niet beantwoord hoeft te worden.

Dat als ik me focus op wat ik voel en waar ik plezier ervaar, de ‘hoe’ vanzelf gaat komen. Het besluit dat het ok is dat ik het nog niet weet geeft me nu in ieder geval veel lucht.

En dankzij die lucht schrijf ik dit nu hier voor jou. Zodat jij weet dat je niet alleen bent. Tegelijkertijd spreek ik nu uit dat het ok is en het niet weten er mag zijn en niet betekent dat ik faal. Dat helpt mij dan weer!

Ik ga proberen en ervaren. 

 

Het hoeft niet meteen duidelijk en perfect. Als ik focus op waar ik blij van word dan komt de rest vanzelf!

Zit je ook in deze zoek-fase en heb je behoefte aan rust in je hoofd? 😉

Laat het me even weten (mail joyce@newmom.nl of bel me), dan drinken we een digitale koffie en help ik je in een half uurtje naar die rust waar vanuit je weer kunt gaan bewegen!

Mooie dag vandaag ennuhm: wees een beetje extra lief voor jezelf 😉

Liefs,

Joyce

Uitgelicht

Dit vind je misschien ook leuk:

Werk als uitvlucht

Ik mag het niet denken van mezelf maar toch doe ik het.. Het is donderdag avond. De eerste halve dag zit erop. Nog 5 te

Mijn werkdag

Ik zat al een tijd niet lekker in mijn vel. Maar ik had het niet door. Want ik leefde vooral vanuit mijn hoofd en bleef

Het brak me op

Het gebeurde me iedere keer weer. Nét te laat ging ik weg van kantoor.   Waardoor ik toch weer in de file stond. Ik mezelf